De vensters van hotel De Gouden Karper

Het pand van hotel De Gouden Karper in het centrum van Hummelo valt op door het grote aantal vensters. Het leuke is dat je de historie van het pand kunt aflezen aan deze vensters. Dit is mij nu duidelijk geworden doordat ik de verschillende vensters nu in 3D heb gemodelleerd.

De vensters die waarschijnlijk het minst zijn aangepast sinds de bouw zijn te vinden aan de rechter achterzijde, aan de kant van de parkeerplaats. De vensters op de 1e verdieping hebben in tegenstelling tot de meeste vensters geen luiken. Het zijn zogenaamde empire ramen, wat te zien is aan de brede middenstijl met een housnijwerk met 3 verticale gleuven en ornamenten boven- en onderaan de middenstijl en op de wisseldorpel (de scheiding tussen het bovenste, vaste raam en het onderste, beweegbare raam).

Oorspronkelijk waren aan de voorzijde, rechts van de voordeur alle ramen op de 1e verdieping ook zo. Dit is nog te zien op het schilderij uit 1870 dat in het cafe van de Karper hangt. Voor 1900 zijn echter deze ramen voorzien van lichtdoorlatende luiken (‘persienne’), net zoals deze al aan de linkerzijde van de voorkant zaten. Dit is ook de zien aan de ophanghaken: aan de rechterzijde hebben deze een kleine boog aan de onderzijde. Overigens heeft het venster boven de voordeur ook deze ophanghaken, maar zijn daar tegenwoordig weer geen luiken meer aanwezig.

Vervolgens zien we dat het snijwerk op de ramen aan de linkerzijde ook anders is dan aan de rechterzijde: in plaats van de gleuvel zijn nu 2 smalle gleuven in het midden aangebracht. De ornamenten zijn niet aanwezig en ook de wisseldorpel is minder gedetailleerd. Op een foto uit 1901 (te zien op een foto collage op de gang van de Karper) is ook de zien dat deze ramen oorspronkelijk ook de genoemde ornamenten hadden. Op een foto iot 1903 met de kleine veranda is te zien dat de ornamenten zijn verdwenen en de vensters blijkbaar zijn vernieuwd. Dit afwijkende snijwerk is ook te vinden op de aanbouw aan de achterzijde van het pand, aan de Dorpsstraat. Deze is omgebouwd tot eetzaal in 1951. Hier is dus het snijwerk gekopieerd van het hotel zelf.

Op de begane grond is met name ook het verhaal van de aanbouw af te lezen. De ramen aan weerszijde van de voordeur hadden oorspronkelijk luiken zoals alle ramen op de begane grond. In 1900 zijn deze weggehaald omdat er een luifel was gemaakt. Aan de voorzijde kun je boven het tweede raam van links nog een lijn zien die laat zien waar de luifel gelopen heeft langs de muur. Toen de luifel in 1903 werd vervangen door een kleine veranda keerden de luiken weer terug. Aan de binnenkant van diezelfde veranda was het echter niet meer mogelijk brede luiken te monteren. Daarom werden twee luiken vervangen door vouwluiken die minder ruimte in beslag nemen. Toen de grote veranda gemaakt werd, is de voorpui in het midden bij het cafe vervangen door grote glazen ramen. Hierdoor waren er geen luiken meer nodig aan de rechterzijde van de voordeur. Later is die nog van pas gekomen, want het meest linker luik aan de voorzijde van de begane grond heeft tegenwoordig de korte scharnieren van de verdwenen vouwluik.

Verder is het luikmechanisme van de luiken linksvoor helaas niet meer compleet. De stang aan de linkerzijde van het venster wordt bij het sluiten van de luiken voor de luiken langs geplaatst, waarbij het oog op een pin op de rechterzijde van het kozijn geplaatst wordt. Op een foto op de site ‘Gelderland in beeld’ is dit nog goed te zien. De pennen zijn echter niet meer aanwezig. Op een foto van 1965 kun je deze nog wel zien zitten.